Bedirhan Gokce (1981-), 'Snow'

(translated from the Turkish by Nergis Ismet)

How it snowed today, this night near to the morning.
Everywhere so white, like a new bride.
One by one, fell down the love song of the sky.
It cleaned the sin from every sinner’s face...

Flowers opened in every face as it snowed.

Happy and innocent, for the first time,
Laughing like children, like children they are.
Each flake fell like a gift from the sky...

They fell down from the street lights, one by one
Calmly, they came down, without touching each other.
Angels carry each one of them,
My mother used to tell me, though I did not believe her.

One became a thousand mixed with ten thousand,
It increased and and raised a step from the ground.
One by one, people started to go out into the street,
Each footprint in the snow remained as our sins...

God had fallen over the people just like a snow,
He cleaned and whitened each of us, like a white bird.
Before we were cleaned, tar coal over tar coal,
We were not able to look at mirrors even in daylight.

People are bad these days, nothing changes with time,
We cannot blame past time, all we have done to ourselves.
And what would we do, if it didn’t snow?
But God, again, pitied us, look, he reached us.

Snow, white as snow, and our mothers’ milk, too, 
The bride’s dress and also the shroud we wear,
In one of them we cry, while in the other we laugh,
Among all these whites, come and distinguish.

 *

Kar

Nasıl kar yağdı bugün, gece sabaha karşı,
Ortalık bembeyazdı, sanki bir gelin gibi.
Tane tane döküldü, göklerin sevda marşı,
Günahtan arındırdı, tüm günahkâr yüzleri...

Yüzünde güller açtı kar yağınca herkesin,
İlk kez böyle günahsız, ilk kez böyle neşeli…
Çocuklar gibi gülsen, çocuklar gibi sen
Gökten armağan gibi döküldü her tanesi...

Sokak lambalarından, süzüldü tane tane
Usul usul indiler bir birine değmeden.
Melekler indirirmiş her bir kar tanesi,
Annem öyle derdi de inanmazdım küçükken.

Bir iken bin oldular, on binlere karıştı,
Çoğaldı da yerden bir karış açtı.
İnsanlar döküldüler yollara birer birer,
Değen her ayak izi bir günah gibi kaldı...

Allah kar gibi yağdı kullarının üstüne,
Temizledi akladı, bembeyaz bir kus gibi.
Her birimiz yıkandı, katran katran üstüne,
Bakamaz olmuştuk biz aynalara gün gibi.

İnsanlar kötü artik, zaman hiç değişmedi,
Geçen zaman ne yapsın, biz ettik kendimize.
Bu karda yağmasaydı halimiz ne olurdu?
Allah yine acıdı, bak yetişti bizlere...

Kar da bembeyaz yağar, anamızın sütü de
Gelinlik de beyazdır, giydiğimiz kefen de,
Birinde ağlarız biz diğerinde güleriz,
Beyazdan ak beyazı, buyurun sıyırın işte…